WiMax versus UMTS

WiMax (gebaseerd op IEEE 802.16) is oorspronkelijk ontwikkeld als een technologie voor Fixed Wireless Access. De standaard is verder doorontwikkeld en bevat nu ook een mobiele variant (mobile WiMAX gebaseerd op IEEE 802.16e). Er zijn al heel wat verwachtingen gewekt over het succes van WiMax in relatie tot de bestaande mobiele communicatiestandaarden van de 3e generatie (3G) zoals UMTS. Toch zijn er ook een aantal observaties te maken waaruit blijkt dat de verwachtingen wel eens te hoog gespannen zouden kunnen zijn:

• Bereik: Vaak wordt beweerd dat WiMax veel grotere afstanden kan overbruggen dan UMTS. Het bereik van een technologie wordt echter grotendeels bepaald door de gebruikte frequentie. WiMAX gaat gebruik maken van frequenties in de 2,6 en 3,5 GHz. Deze frequenties zijn hoger dan de frequenties rond de 2,1 GHz die nu door UMTS worden gebruikt. Met name bij gebruik van de 3,5 GHz band zal hierdoor het bereik significant lager liggen, mogelijk in de orde van 50 - 75%. Het bereik kan alleen verder worden opgeschroefd door de datasnelheid fors terug te brengen, zodat er meer energie per bit kan worden besteed.
  Een ander nadeel van de hogere frequentie is dat deze frequenties minder makkelijk door muren heen dringen. Dit maakt het gebruik van WiMAX in-huis erg lastig. Als WiMAX een serieuse bedreiging voor UMTS wil vormen dan zal het ook in-huis bereik moeten gaan bieden. WiMax zal dan ook, net als UMTS (met UMTS900), gebruik moeten gaan maken van lagere frequentiebanden.
• Datasnelheden: De technologie achter WiMax (OFDM) is niet significant spectrum efficiënter dan die achter UMTS (W-CDMA). OFDM kan onder bepaalde omstandigheden een hogere datasnelheid per geberuiker leveren. hiervan heeft een gebruiker echter alleen voordeel als er verder weinig gebruikers zijn. Dit zijn echter commercieel gezien niet de meest aantrekkelijke situaties.
• Kosten: De kosten van een netwerk worden grotendeels bepaald door de basisstations. Aangezien het bereik van WiMax, door gebruik van hogere frequenties, eerder kleiner dan groter zal zijn, zijn er voor WiMax meer basisstations nodig dan voor UMTS.
• Timing: WiMax maakt zijn introductie op de markt in een tijd dat de grootschalige uitrol van UMTS net achter de rug is.Dit maakt het voor WiMax lastig om een marktpostie te veroveren. Om klanten te laten overstappen zal een aantrekkelijk aanbod moeten worden gedaan in onderscheidende diensten. concurrentie op basis van prijs zal lastig worden aangezien de beginnende WiMax operator voor hoge investeringskosten staat.
• Spraak: Alhowel er een verschuiving richting datacommunicatie plaatsvindt in de markt voor mobiele communicatie, neemt spraak nog steeds een zeer belangrijke plaats in. UMTS is er specifiek op gericht om spraak efficient te versturen. WiMax is meer gericht op datacommunicatie. Spraak kan alleen geleverd worden via een IP verbinding (VoIP). Dit maakt het voor een WiMax operator in de opstartfase moeilijk om een kwalitatief goede spraakverbinding te bieden.

Mijn indruk is dan ook dat bestaande 3G operators niet snel van technologie zullen wisselen. WiMax heeft vooral bestaansrecht als technologie voor mobiele operators die niet beschikken over UMTS spectrum.