Femtocel en nanocel

Een femtocel of nanocel is een inpandige cel (bedekking door een basisstation) met een klein bereik voor mobiele communicatie om in-huis gebruik van de mobiele telefoon mogelijk te maken. Voor het realiseren van een femtocel of nanocel wordt een klein basisstation (een personal base station) bij de gebruiker thuis of op kantoor geplaatst. De term femtocel wordt met name gebruikt in relatie tot de 3^e generatie mobiel, zoals UMTS. Een klein basisstation voor in-huis dekking worden bij de 2^e generatie mobiel (GSM) doorgaans een nanocel genoemd.

Een groot verschil tussen een nanocel of femtocel ten opzichte van een “normaal” basisstation is dat femtocellen en nanocellen via de breedband aansluiting van de gebruiker (een IP-verbinding via ADSL of kabel met het vaste deel van het mobiele netwerk verbonden. Deze verbinding wordt zowel gebruikt voor de verdere afhandeling van gesprekken van en naar het mobiele netwerk als voor de controle van het basisstation vanuit het netwerk.

Een femtocel heeft voor de gebruiker als groot voordeel dat deze ook binnenshuis of binnen het kantoor van zijn mobiele telefoon gebruik kan maken. Voor operators is het grote voordeel dat zij hiermee de mobiele telefoon ook als vervanging van het vaste telefoon kunnen aanbieden. Dit levert bovendien extra binding met de klant waardoor deze minder snel zal overstappen naar een andere operator.

UMA als alternatief

Een alternatief voor femtocellen is UMA (Unlicensed Mobile Access). Hierbij wordt bij de gebruiker thuis gebruik gemaakt van een WiFI verbinding. Nadeel van deze oplossing is dat er een UMA-geschikte mobiele telefoon voor nodig is en dat de operator minder controle heeft over de WiFi-verbinding.