RLAN versus UMTS

In de pers wordt RLAN vaak geschetst als een concurrent van UMTS. Deze twee technieken hebben echter naast elkaar bestaansrecht. UMTS heeft een aantal eigenschappen die RLAN niet heeft en andersom.

Voor UMTS hebben de mobiele operators de beschikking over een exclusieve frequentieband. De frequenties worden gebruikt om een mobiel netwerk neer te leggen waarbij het mogelijk is om je als gebruiker al communicerend vrij te bewegen door het netwerk. De gebruiker zal dan ook gebruik maken van een niet al te grote terminal. Voor de dienstverlening wordt met name veel verwacht van diensten waarbij de dienst wordt aangepast aan de in het netwerk bekende locatie van de gebruiker, zoals routeplanners, lokale weersverwachting, file-informatie, parkeerdiensten en dergelijke en natuurlijk spraak.

RLAN biedt de gebruiker weliswaar een grotere bandbreedte maar deze moet worden gedeeld met meerdere gebruikers. De aanbieder kan dan ook geen garanties geven over de kwaliteit van de dienstverlening en de beschikbare bandbreedte voor de gebruiker. Daarnaast wordt gebruik gemaakt van iets grotere terminals, met name draagbare computers, alhoewel er ook palmtopcomputers zijn aangekondigd met RLAN-functionaliteit.

De verwachting is dan ook gerechtvaardigd dat de technieken heel goed naast elkaar kunnen leven en dat RLAN een aanvulling kan bieden op de diensten die door UMTS kunnen worden aangeboden.